«عشق» مرگ آور!

فرانسه
۱۱۴ زن در یکی از شنبه های اوایل اکتبر ۲۰۱۹ با سکوت از خیابان های پاریس به طرف گورستان مونپارناس راه پیمایی می کنند. آن ها با آویزان کردن پلاکادهایی بر گردن خود در میان گورها می نشینند. بر روی هر پلاکاد نامی نوشته شده و تاریخی. تاریخ به قتل رسیدن!
این ها سمبل ۱۱۴ زنی هستند که تا آخر ماه سپتامبر سال ۲۰۱۹ یعنی فقط در عرض ۹ ماه توسط پارتنر خود به قتل رسیده اند. اسامی این زنان با مشخصات و تاریخ قتل شان در خیابان های پاریس نیز آویزان شده اند.
تانیا، 20 ساله، شماره femizid 3
میشل، 72 ساله، شماره femizid 10
سالومه، 21 ساله، شماره femizid 100
…………
……….
…….

femizid یعنی زن کشی. مفهومی آشنا در حقوق قضایی که اکنون به خشونتی که اساسا در خانه بر زنان می رود و منجر به مرگ آنان می شود، اطلاق می گردد.
فرانسه در میان کشورهای اروپایی پیش قدم شده تا زن کشی از طریق خشونت خانگی و مبارزه با آن را به گوش جهان برساند. هرچند گزارش های حاکی از قتل زنان در کشورهایی مثل آلمان، اطریش و یا سوئیس کمتر از فرانسه نیستند.
در هفته های گذشته بیش از صد میزگرد در فرانسه با شرکت نمایندگانی از پارلمان، سیاست مداران، پرسنل پلیس و بیمارستان ها، فعالان جنیش زنان و قربانیان خشونت سازمان داده شد. هدف در وهله اول پایین آوردن میزان خشونت خانگی و قتل های ناشی از آن و راه های پیش گیری از این جنایت بوده و هم چنین حمایت از زنان آسیب دیده و مجازات سخت تر برای مسببین و عاملان خشونت.
تصویب قرارهایی مبتنی بر ازدیاد خانه های امن زنان، هم چنین برقراری امکاناتی برای شکایت فوری زنان قربانی خشونت و به جریان انداختن هرچه سریع تر پروسه مجازات و ممنوعیت نزدیک شدن عامل خشونت به قربانی و از بین بردن احتمال انتقام گیری که غالبا منجر به قتل قربانی می شود، از جمله هدف های این میزگردها بوده است. هم اکنون بعد از رأی دادگاه، 48 ساعت بعد پابند الکتریکی به پای مرد وصل می شود تا امکان رفتن مجدد به خانه را از او سلب کند. اما در فاصله این 48 ساعت، بارها و بارها خشونت بسیار وحشتناک تری حتی در حد به قتل رساندن زن اتفاق افتاده است.
کشور اسپانیا با سرعت دادن به بستن این پابندها، آمارقربانیان خشونت خانگی را به نصف رسانده اند.
با اعلام شماره تلفن های اورژانس در فرانسه، در عرض یک روز که به طور معمول حدود 150 تا 200 نفر تماس می گرفتند، ناگهان 1661 خشونت دیده تقاضای کمک کردند.
هنوز یک هفته از تظاهرات «اندوه» در گورستان مونپارناس پاریس نگذشته، تعداد قربانیان خشونت از 114 به 119 نفر رسید. پلاکادهای این 5 قربانی نیز در خیابان ها آویزان خواهد شد تا مرگ شان همانند زندگی شان بی نام و نشان باقی نماند.

آلمان
یک روز در میان زنی کشته می شود. همه می دانند، اما کسی کاری نمی کند. تنها خانه های امن هست که هر روز از روز پیش پرتر می شود.
زنی 43 ساله به طور مداوم توهین و تحقیر شده و کتک می خورد. او بارها از جانب پارتنرخود تهدید به مرگ شده و بارها نیز علیه او شکایت کرده است. با وجودی که دادگاه مرد را محکوم کرده و نزدیک شدن وی به خانه را ممنوع کرده است، آزار و اذیت هم چنان ادامه می یابد. تا این که مرد در تاریخ 20 سپتامبر 2019 با چاقوی آشپزخانه در یک ایستگاه تراموا به زن نزدیک شده و با ضربه های متولی به سر و صورت زن، او را نقش زمین می کند. مردم به کمک زن شتافته و او را به بیمارستان می رسانند. زن بعد از مدتی که در کما بسر می برده، به زندگی بازمی گردد. مرد در بازداشت بسر می برد و ادعا می کند که قصد کشتن زن را نداشته است!
این زن از مرگ نجات یافت، اما در همین سال 2019 که هنوز به پایان نرسیده، 131 زن و دختر توسط پارتنرخود و یا مردی از آشنایان به قتل رسیده اند. قتل هایی که اکنون با نام femizid زن کشی معروف شده است. باید اضافه کرد،علاوه بر زنانی که کشته شده اند، تعداد بسیار زیادی گم شده و مفقود هستند. زنانی که بر اساس حدس پلیس، احتمالا قربانی خشونت گشته اند.
بنا به گزارش پلیس در سال 2017 روزی نبوده که مردی تلاش به کشتن پارتنر خود نکرده باشد. در این سال 147 زن به قتل رسیده اند. در واقع یک روز در میان، زنی به دست مردی کشته شده است.
باید خاطرنشان کرد، در آلمان قتلی که توسط یک مست یا معتاد انجام شود، قابل اغماض بوده و باعث تخفیف مجازات می شود!
در سال 2017 حدود 140 هزار شکایت در رابطه با خشونت جنسیتی به اداره جنایی آلمان گزارش شده است. روشن است، مواردی که به شکایت نیانجامیده اصلا در آمار گنجانده نشده است. 80 درصد این شکایات از جانب زنان صورت گرفته و دو سوم آن مربوط به افرادی با ملیت آلمانی بوده است.
وضعیت خانه امن زنان در آلمان فاجعه بار است. هزاران زن مراجعه کننده به علت پر بودن ظرفیت خانه ها، پشت در می مانند و نمی توانند پذیرفته شوند. فاجعه بارتر وضعیت زنان خارجی و پناهنده است که بسیاری از آنان به علت خشونت خانگی مجبور به فرار از خانه می شوند. کمبود خانه به طور عام در کشور و گرانی و شرایط اقتصادی نیز مزید بر علت است. بسیاری از زنانی که سال ها در این خانه ها زندگی می کنند، به علت مشکلات خانه یابی وعدم امکان مالی، توان رفتن از این خانه ها و خالی کردن اتاق های خود را ندارند.
در سال 2018 میزگردی با شرکت مسئولان کشور برگزار شد با این هدف که برنامه جامع تری را علیه خشونت بر زنان به تصویب رساند. یکی از اهداف این میزگرد تأمین مالی برای ازدیاد خانه های امن زنان بود که متأسفانه تاکنون به ثمر ننشسته است. تحت چنین شرایطی، چه فایده به زنی که خشونت دیده و به تلفن اورژانس زنگ می زند و تقاضای کمک می کند، بگویند، «از مرد دوری کن و به خانه امن مراجعه کن»!

اطریش
ظاهرا اقداماتی جدی در اطریش در حال انجام است. یکی از این اقدامات مراکزی برای ارائه مشاوره به مردان عامل خشونت می باشد. در مواردی که زن خشونت دیده به مراکز حمایتی مراجعه می کند، به مرد نیز پیشنهاد می شود تا خود را به این مراکز معرفی کند. پیشنهادی که معمولا از جانب مردان رد می شود. اکنون قانون مراجعه عامل خشونت به این مراکز و شرکت در جلسات مشاوره را برای 3 ساعت اجباری کرده است. هزینه این مشاوره را عامل خشونت باید شخصا بپردازد.
آمار نشان می دهد، در موارد وقوع قتل هنگام خشونت، اگر زنی کشته شود، حادثه، قتل عمد محسوب شده، زیرا معمولا قتل زن با قصد قبلی صورت می گیرد. اما در حالت عکس، قتل غیرعمد به شمار می رود زیرا در بسیاری مواقع، زن هنگام دفاع از خود، مرد را به قتل رسانده است.
از سال 2020 رفرمی در قانون حمایت از قربانیان خشونت انجام می شود که به نفع قربانیان نخواهد بود. قرار بر این است که قانون تصریح کند، عامل خشونت نباید به فضای 100 متری خشونت دیده نزدیک شود. در چنین شرایطی راه برای عاملین خشونت باز می شود که ادعا کنند، فاصله 105 متر است و مشکلی نیست. یا در صورت تلفن به اورژانس ابتدا این سئوال طرح می شود که آیا مطمئنید، فاصله مرد کمتر از 100متر است؟!
در بیست سال گذشته بارها شنیده شده است که می گویند، چگونه ممکن است کسی را از ورود به خانه ای که با دستان خودش ساخته، منع کرد. اما کم کم می بینیم که دیگر این سئوال طرح نمی شود. مردسالارهای قدیمی که عاملین خشونت را «درک» می کردند، بازنشسته شده و جای خود را به کارمندان جوانی داده اند که اکنون بر سر کار هستند.

سوئیس
آمار قتل زنان در اثر خشونت، در سوئیس رو به افزایش است. هم اکنون هر دو هفته یک زن به دست پارتنر خود کشته می شود. این نسبت در 10 سال پیش، قتل یک زن در هر سه هفته بود. در سوئیس نیز خانه های امن، انباشته از زنان فراری هستند و دیگر جایی برای پذیرفتن زنانی که با خطر مواجه هستند، وجود ندارد. قوانین حمایتی در سوئیس بسیار عقب تر از آلمان و اطریش است و بودجه ای برای افزایش این حمایت در نظر گرفته نمی شود. این امر به ویژه در یکی از ثروتمند ترین کشورهای دنیا اعجاب انگیز است.
هر چند که در فضای مجازی و اینترنت فعالیت های قابل توجهی در مبارزه با خشونت و نفرت پراکنی نسبت به زنان مشاهده می شود. alliance F اتحاد اف بزرگ ترین اتحاد سوئیسی علیه این نفرت پراکنی است که با بودجه ای در حد یک میلیون فرانک هدایت مبارزه با sexismus جنسیت زدگی را به پیش می برد. زنان و به ویژه زنان سیاست مدار در رأس این حملات و آزار و اذیت جنسیتی قرار دارند. هدف در وهله اول خفه کردن زنان پر نفوذ و فعال است. رهنمودهای تاکنونی، یعنی بی اعتنایی به فحش ها و بددهنی ها کارآمد نبوده و اکنون اتحاد اف سوئیس بزرگ ترین پروژه اینترنتی در امر مبارزه با نفرت پراکنی علیه زنان در اینترنت است. حدود 400 نفر در این پروژه فعال بوده و تلاش می کنند با ساختن یک هوش مصنوعی کلمات و جملات نفرت انگیز را شناخته و بلوکه کنند. این هوش مصنوعی قرار است تا آخر نوامبر 2019 در فیس بوک، توتیتر و ….. فعال شده و مانع ارسال نظراتی از این نوع گشته و از اشاعه آن ها در فضای مجازی جلوگیری کند. در ضمن زنانی که تحت فشار چنین بددهنی ها یی بوده و قصد شکایت دارند، می توانند از اطلاعات بایگانی شده جهت مدرک در دادگاه استفاده کنند.
در تاریخ 14 ژوئن 2019 نیم میلیون زن در شهرهای سوئیس دست به اعتصاب و تظاهرات زده و خواهان رفع کامل تبعیض جنسیتی شدند. می توان گفت یک پنجم دختران و زنان سوئیسی در این روز به خیابان آمده و درخواست خود را فریاد زدند.